Skrócenie zakazu prowadzenia pojazdów

Zgodnie z obowiązującym Kodeksem karnym wyróżnia się dwa tryby orzekania zakazu prowadzenia pojazdów, tj. fakultatywny określony w art.  42 § 1 k.k. oraz obligatoryjny określony w art. 42 § 1a – 4 k.k. 

Zgodnie z obowiązującym Kodeksem karnym wyróżnia się dwa tryby orzekania zakazu prowadzenia pojazdów, tj. fakultatywny określony w art.  42 § 1 k.k. oraz obligatoryjny określony w art. 42 § 1a – 4 k.k.   W przypadku fakultatywnego orzekania zakazu prowadzenia pojazdów określonego rodzaju, czyli  zależnego od swobodnego uznania sądu, przesłankami są: skazanie osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji oraz ustalenie, że prowadzenie pojazdów przez skazanego zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. Obligatoryjne orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów, a więc takie, o którego wymierzeniu przesądza ustawa, znajdzie zastosowanie w przypadku popełnienia przestępstwa z art.178b k.k. (niezatrzymanie się do kontroli w ruchu drogowym), art. 180a k.k. (prowadzenie pojazdu mechanicznego po cofnięciu uprawnień), art. 244 k.k. (niestosowanie się do orzeczonego przez sąd zakazu prowadzenia pojazdów), a także jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia (na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju).

Istnieją jednak dwie możliwości wcześniejszego uzyskania ponownej możliwości prowadzenia pojazdów.

Zgodnie bowiem z art. 84 Kodeksu karnego:

§  1. 

Sąd może po upływie połowy okresu, na który orzeczono środki karne wymienione w art. 39 pkt 1-3, uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego, a środek karny był w stosunku do niego wykonywany przynajmniej przez rok.

§  2. 

Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli środki karne wymienione w art. 39 pkt 2, 2a i 3 orzeczono na podstawie art. 41 § 1a albo art. 42 § 2.

§  2a. 

Jeżeli środek karny orzeczony został dożywotnio, sąd może uznać go za wykonany, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego i nie zachodzi obawa ponownego popełnienia przestępstwa podobnego do tego, za które orzeczono środek karny, a środek karny był w stosunku do skazanego wykonywany przynajmniej przez 15 lat.

§  3. 

Sąd może zwolnić skazanego z obowiązku orzeczonego na podstawie art. 41b § 5 lub 7 po upływie połowy okresu, na który go orzeczono, jeżeli obowiązek był stosowany przynajmniej przez rok, a zachowanie skazanego wskazuje, że dalsze stosowanie obowiązku nie jest niezbędne do spełnienia celów środka karnego.

Mając na uwadze powyższe uznać należy, iż przesłankami do skrócenia przedmiotowego zakazu prowadzenia pojazdu są: wykonywanie zakazu przez co najmniej rok, upływ połowy okresu, na jaki orzeczono zakaz oraz przestrzeganie porządku prawnego.

Drugim sposobem ubiegania się o skrócenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest tzw. blokada alkoholowa.

Rozwiązanie to będzie miało zastosowanie m.in. do sprawcy czynu z art. 178§ 1 k.k., jednak nie wykluczone jest jego zastosowanie również w innych przypadkach. Powyższe rozwiązanie nie sprowadza się de facto do skrócenia okresu zakazu prowadzenia pojazdów a jedynie do zmiany wykonywania wyżej wymienionego środka karnego poprzez zakaz prowadzenia wyłącznie pojazdów, które nie są wyposażone w tzw. blokadę alkoholową.

Zgodnie bowiem z art. 182a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru, a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonego na podstawie art. 42 § 3 lub 4 Kodeksu karnego przez okres co najmniej 10 lat, sąd może orzec o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art. 2 pkt 84 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568, 695, 1087 i 1517), jeżeli postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. Przepis art. 182 § 1 stosuje się odpowiednio.

Przesłankami zastosowania tzw. blokady alkoholowej są zatem: upływ połowy okresu na jaki został orzeczony zakaz, a w przypadku dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów, upływ 10 lat, a także uzasadnione przekonanie, iż skazany nie zagraża już bezpieczeństwu na drodze.

W celu skorzystania z powyższych rozwiązań należy skierować stosowny wniosek do właściwego sądu, który zostanie należycie umotywowany. W ramach prowadzonej przeze mnie Kancelarii prowadzę sprawy zmierzające do skrócenia okresu, na który orzeczono zakaz prowadzenia pojazdów.