W społeczeństwie istnieje przekonanie, że jeśli krewny w chwili śmierci nie posiadał żadnego majątku to „nie warto zajmować się sprawą”. Czy aby na pewno ?
Darowizna a zachowek
Prawo spadkowe jest dziedziną związaną z ludzkim przemijaniem, a co za tym idzie prawie każdy człowiek na pewnym etapie życia poszukuje niezbędnych informacji na tematy związane z dziedziczeniem po swoich krewnych.
Mimo, iż coraz więcej osób jest świadomych tzw. prawa do zachowku, tj. świadczenia pieniężnego przysługującego najbliższym (zstępnym, małżonkowi, rodzicom), którzy zostali pominięci w testamencie (bądź uwzględnieni w niższej wysokości) i w ten sposób odsunięci od dziedziczenia w takiej wysokości, w jakiej dziedziczyliby w przypadku zasad ustawowych, to nie jest wiedzą powszechną, iż przy ustalaniu zachowku wlicza się również darowizny dokonane przez spadkodawcę za życia, nawet jeśli zostały one dokonane wiele lat wcześniej.
Oznacza to, że z prawa do zachowku można skorzystać nawet jeśli spadkodawca w chwili śmierci nie posiadał żadnego majątku a za życia przekazał komuś np. wszelkie wartościowe nieruchomości i rzeczy w drodze darowizny. Wówczas wyżej wymienieni krewni spadkodawcy mogą domagać się zachowku od obdarowanego przez spadkodawcę.
Obalamy mity: Przy obliczaniu zachowku dolicza się do spadku darowizny dokonane przed więcej niż dziesięciu laty, licząc wstecz od otwarcia spadku, jeżeli są one dokonane na rzecz osób będących spadkobiercami. Zatem upływ 10 lat od dnia dokonania darowizny ma znaczenie wyłącznie w sytuacji, w której spadkodawca dokonał darowizny na rzecz „osoby obcej” nie będącej spadkobiercą.
Poczynienie szczegółowych ustaleń dotyczących przysługującego danej osobie prawa do zachowku wymaga analizy konkretnej sytuacji, zarówno w zakresie udzielonej darowizny jak i kręgu spadkobierców. Warto jednak być świadomym takiej możliwości przed podjęciem decyzji o zaniechaniu jakichkolwiek czynności w celu ustalenia praw do spadku.
Wróć