Na wstępie należy wyjaśnić kiedy możemy powiedzieć o danej osobie, że jest podejrzanym lub oskarżonym. A więc podejrzany to osoba, co do której wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów albo której bez wydania takiego postanowienia postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego. Osoba taka, z chwilą wniesienia oskarżenia lub skierowania do sądu wniosku o warunkowe o umorzenie postępowania przez prokuratora, uważana jest za oskarżonego.
Podstawowym uprawnieniem podejrzanego oraz oskarżonego jest możliwość ustanowienia obrońcy. Osoba podejrzana lub oskarżona może udzielić upoważnienia do obrony w formie pisemnej lub w formie oświadczenia złożonego do protokołu podczas czynności procesowej, najczęściej podczas przesłuchania.
Zdarza się jednak, iż w związku z pozbawieniem wolności, podejrzany nie ma możliwości podjęcia czynności umożliwiających mu wybranie adwokata, który będzie reprezentował jego interesy, tj. nie ma możliwości skorzystania z Internetu lub nie potrafi z niego skorzystać w tym celu, nie pamięta nazwiska adwokata, z którego usług zazwyczaj korzysta, nie pamięta jego numeru telefonu itp.
Pamiętać zatem należy, iż upoważnienia do obrony dla podejrzanego/oskarżonego może udzielić w zasadzie każdy. Wbrew powszechnemu przekonaniu, upoważniający do obrony nie musi być spokrewniony z podejrzanym/oskarżonym. Wymogiem jest jednak aby taka osoba posiadała pełną zdolność do czynności prawnych. Zgodnie z polskim prawem domniemywa się, że pełną zdolność do czynności prawnych ma każda osoba pełnoletnia. Mogą to być zatem nie tylko osoby spokrewnione z podejrzanym/oskarżonym ale również inne osoby jak np. konkubina, kolega, sąsiad czy współpracownik.
Wróć